Ohne Worte

                                                                       

Bizler uzun yıllardır Berlin'de yaşayan bir grup 'okur yazarız' ve ayda bir toplanıp okuduğumuz kitaplar, değişik edebi konular üzerine konuşur, içimizden birileri yazdıkları kısa öyküyü, şiiri okurlar. Kahvemiz, çayımızı yudumlarken sunum yapan arkadaşımızı can kulağı ile dinler ve bitiminde de herkes görüşlerini bildirir ve bir dahaki toplantıda kim neler yazacak, konuşacak belirler ve huşu içerisinde evlerimizin yolunu tutarız.

Bu yazı ile birlikte, bundan sonra toplantılarımızı 'telefaxx.com' sayfalarında paylaşacağız. Ayrıca, bizlere yazdıklarını, resimlerini, fotograf, yorum göndermek isteyenlere sayfalarız ve gönlümüz açık.

Aşağıda Leyla Günaydın Arkadaşımızdan bir şiir ile siftahı yapıyoruz. 

BES Grubu

Sıfır Otuz

Sıfır otuz,bilmem kaçıncı sırada

Telefonumda kayıtlısın
Kaç kez baktım ekrana
Bir kere bile aramadın
Arasaydın açmayacaktım
Omuzumdan sarkan

Bir el gibi kayan 
Sen değilmisin ki
Bir zamanlar her şeyim olan
Hep söylenen yalan

Hızla kaybolan yıldız
Farzet ki inan zavallı insan
Yakalasan ucundan, sormayacaktım
Çok şiir yazdığım oldu

Bir tanesi kayboldu
En güzeli oydu
İlk şiir gibi saf
Son şiir gibi kederli

Okusaydın saklayacaktım.

Leyla GÜNAYDIN